Ay da, Eynulla, ay da...

Son günlər Eynulla Fətullayev və anti-eynullaçılar arasında gedən münaqişəni ironiya hissi ilə izləyirəm. Təkcə Eynulla ifşa olunmur, ittiham edənlərin də maskası düşür. Bir zamanlar onu  müdafiə edənlərin onun haqqında yazdığı yazıları oxuyanda üzümdə istezalı gülüş yarandı. Uşaqlıqda çox baxdığım "Günahsız Abdulla" teletamaşasını xatırladım. Abdulla adlı gənc  şərlənərək 10 il həbsə məhkum olunur. O,  həbsdə olarkən malı, şəxsiyyəti ilə başqaları qidalanır. Həbsdən çıxanda sakit yaşamaq əvəzinə qatil olur, faciəvi insana çevrilir. Tək insanın deyil, cəmiyyətin faciəsi yaşanır.

Müsəlman və idman

Yenə də Olimpiada mövzusuna qayıdacam. Açılış mərasiminə. Səhnələrdən sonra komandaların keçidini həvəslə izlədim. Dünya nəhənglərindən cırtdan ada ölkələrinə kimi yer kürəsi arenada idi. Hər bir ölkə fərqli geyimdə, fərqli dəri rəngində.

Olimpiada insan deməkdir

Dünən London Olimpiadasının açılışını izlədim. Pekin Olimpiadasının açılış mərasimi ilə London arasında böyük fərq vardı. Fərq təkcə senaridə, dekorasiyada deyildi. İnsan təfəkküründə, dövlətin insanı necə görməsində idi.

Susmaq məhvə bərabər

Təxminən bir ay əvvəl iki şəxsin həbsinə şahid olduq. Biri jurnalist Mehman Hüseynov, digəri Müsavat partiyasının üzvü Sakit Əmirəliyev. Hər ikisi gənc, hər ikisi insan haqları tərəfdarı. Biri fotoları, digəri cismi ilə mübarizə aparırdı. Hər ikisinin arzusu demokratik Azərbaycandır.